İyi ki doğdun...

23 Temmuz'da Efe'nin 2. yaşını kutladık kendi aramızda. Esas kutlama ise ramazan dolayısıyla ertelendi ve 31 Ağustos'ta olacak inşallah..
Oğlum son hız büyüyor, gelişiyor.. Yetişmek imkansız.. Her gün eve geldiğimde yeni kelimelerle karşılıyor beni..
-Herşeyi biliyor, kelimeler ve basit cümlelerle minik sohbetler bile yapabiliyoruz artık...
-Gitmek istediği tarafa doğru "burdaan" diyip çekiştiriyor, yoğurt yemek istiyorsa buzdolabını açıp yoğurdu alıp getiriyor, hatta çekmeceden kaşık alıp getiriyor..
-Benzer şekilde; sodayı çokseven Efe, dolaptan sodayı aldıktan sonra çekmeceden açacağı alıyor ve açmam için bana veriyor..:)
-Annenin, babanın,anneannenin, Efenin, nenenin,babaannenin kavramları çok net.. Hangisinin kimin eşyası olduğunu biliyor, söylüyor..
-Aggum demeye hala devam...
-Anneannesi 1 ay kadar tatile gitmişti. Anneannenin bir daha gideceğinden korkuyor herhalde ki her akşam çığlıklar, ağlamalarla uğurluyoruz.. Arkasından ağlıyor epey bir süre..
-İnatçılık dönem dönem azalıp artıyor..
-İstemediği birşey yapınca vurması giderek azaldı ama bitmiş değil..
-Küçükken yanımızda yatmayı hiç istemedi hiç hoşlanmadı ama son 1,5 aydır neredeyse her gece önce yatağına yatırıyorum ama bir süre sonra "Anneeeee" çığlıkları ve ağlamalar başlıyor. Biliyorum gerçek ağlama değil ama bıraktığım zaman katılırcasına ağlıyor, terden sırılsıklam oluyor. Ama gidip alıyorum ve bizim yatakta benimle uyuyor vesonra yatırıyorum yatağına..Demek ki bu dönem buna ihtiyacı var,bu da geçecek diye düşünüyorum. Nitekim bir ara bırakmıştı ama sonra yine başladı..Çok mu özlüyor gün içinde acaba??
-Altan ile 2 kelime konuşmaya başlamayalım hemen gelip beni kaldırıp mekandan uzaklaştırıyor kıskanç çocuk.:)
-Ben varsam gözü babayı görmüyor, ben yoksam sorun yok..
-Senin bilmediğin bir şey yok mu diyoruz. YOK! diyor.. :)

Şu an aklıma ilk gelenler bunlar.. Düşünsem daha neler çıkar kimbilir..Keşke herşeyi not edebilsek...

"