Boşaltalım...

Tuvalet alışkanlığı kazandı dedim ya.. Bununa ilgili komik laflar da etmiyor değil. Geçen sabah uyanır uyanmaz ilk lafı "Boşaltalım şu çişleri" olmuş.. :)

Bu arada erkek çocukları tuvalete alıştırırken bir kolaylık da var: Şişe.. evet evet pet şişe.. Acil durumda kurtarıcı diyebilirim. Sokakta, yolculukta, arabada,uçakta,tuvaletlerin pis olduğu ortamlarda vs.. Artık her daim çantada bulunması gereken eşyalardan biri kendisi.. Büyük rahatlık gerçekten..

Erkek annelerine şiddetle tavsiye ederim.. :)

Bye bye Prima...

2 yaşından beri ara ara bezi bırakma denemeleri yapmaya çalışıyorduk ama her seferinde Efe'nin inadı bizi yeniyordu. Bezim de bezim diye tutturup duruyordu. Doktorumuz da 2,5 yaşından önce denemeyin diyince ısrarcı olmamıştık. Külot giymeye bile tepkiliydi bir ara. Önce bezin üzerine külot giydirmeye başladık, bu fikre alışsın diye. Sonra 19 Mayıs'ta annem artık bu işi halledelim diyip ipleri eline aldı. Sevdiği şeylerin stickerlarını aldık. Önceleri klozete oturması karşılığında eline yapıştırdık. Sonra eğer çişini de yaparsa büyük sticker yapıştırdık..İlk günler tabi halıya, yerlere,koltuğa bıraktığı oldu her çocuk gibi. Oyuna dalıp farketmiyordu çişi geldiğini. Bazen 45 dakika klozette oturuyor ama hiçbirşey yapmadan kalkıyordu.
Sonra yavaş yavaş küloduna 1 damla geldikten sonra farkedip tutmaya ve söylemeye başladı çişinin geldiğini. Hemen klozete oturttuk böyle zamanlarda. Bazen ben mutfakta uğraşırken kendi külodunu indirmeye çalışırken buldum koridorda.
Vee hayatımızda bir dönüm noktası daha.. Artık gece hariç bez kullanmıyoruz diyebilirim gönül rahatlığıyla. Şimdilerde bazen gece uykusundan uyanıp çişim geldi diye tuvalete gitmek istediği de oluyor nadiren de olsa. Bezli olduğu halde demek ki bazen çok sıkıştırınca uyanıyor demek ki.. Hoşuma da gidiyor tabi bu durum. Hemen kalkıp tuvalete götürüyorum. Gözler kapalı yapıyor çişini,bezini geri bağlarken uyuduğu için üstüme düşüyor bazen.. Çok komik..

Bakalım geceleri de bezden ne zaman kurtulucaz? Merakla bekliyorum.. :)

23 Nisan kutlu oldu...

Bu sene 23 Nisan'da anneanneyi de aldık ve doğru Polonezköy'e gittik. Malum Efe'ye çayır çimen olsun da.. :) Her zamanki gibi Piknik Park'a gittik.. Ama ilk kez bu kadar kalabalık gördük valla..Her seferinde yazıyorum yine yazıcam: Bu kadar güzel bir yer anca bu kadar kötü işletilir.. Ama işte çocuklarla gidilebilecek en keyifli yer bence Polonezköy'deki. Onun uğruna gidiyoruz işte..

Bir sürü pedallı arabayı ve plasma car ları koymuşlar çouklar oynasın diye. Neredeyse bütün gün orada oynadı. Bir de öğrendi ya kapının kapalı kalması gerektiğini, biri açık bıraktı mı üşenmedi indi arabadan, kapıyı kapatıp geri bindi.. :) Kuralların adamı Efe...

Bu arada ilk kez zıplama minderinde zıpladı. Daha doğrusu zıplayamadı.. :)