2 yaşından beri ara ara bezi bırakma denemeleri yapmaya çalışıyorduk ama her seferinde Efe'nin inadı bizi yeniyordu. Bezim de bezim diye tutturup duruyordu. Doktorumuz da 2,5 yaşından önce denemeyin diyince ısrarcı olmamıştık. Külot giymeye bile tepkiliydi bir ara. Önce bezin üzerine külot giydirmeye başladık, bu fikre alışsın diye. Sonra 19 Mayıs'ta annem artık bu işi halledelim diyip ipleri eline aldı. Sevdiği şeylerin stickerlarını aldık. Önceleri klozete oturması karşılığında eline yapıştırdık. Sonra eğer çişini de yaparsa büyük sticker yapıştırdık..İlk günler tabi halıya, yerlere,koltuğa bıraktığı oldu her çocuk gibi. Oyuna dalıp farketmiyordu çişi geldiğini. Bazen 45 dakika klozette oturuyor ama hiçbirşey yapmadan kalkıyordu.
Sonra yavaş yavaş küloduna 1 damla geldikten sonra farkedip tutmaya ve söylemeye başladı çişinin geldiğini. Hemen klozete oturttuk böyle zamanlarda. Bazen ben mutfakta uğraşırken kendi külodunu indirmeye çalışırken buldum koridorda.
Vee hayatımızda bir dönüm noktası daha.. Artık gece hariç bez kullanmıyoruz diyebilirim gönül rahatlığıyla. Şimdilerde bazen gece uykusundan uyanıp çişim geldi diye tuvalete gitmek istediği de oluyor nadiren de olsa. Bezli olduğu halde demek ki bazen çok sıkıştırınca uyanıyor demek ki.. Hoşuma da gidiyor tabi bu durum. Hemen kalkıp tuvalete götürüyorum. Gözler kapalı yapıyor çişini,bezini geri bağlarken uyuduğu için üstüme düşüyor bazen.. Çok komik..
Bakalım geceleri de bezden ne zaman kurtulucaz? Merakla bekliyorum.. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder