Bugün...

Geçen sene tam da bugün, sabah kalktığımız andan itibaren tatlı bir telaş sardı bizi. Bir gece önce Yaşar Usta'nın dondurmalarının lezzetine dayanamayan oğlum sabredemedi ve 23 Temmuz 2011'de 17.45'te dünyaya merhaba dedi.
Zaman.. Çok çabuk geçiyor. İlk günlerin endişesi, beceriksizliği, heyecanı, kargaşası yerini daha sakin,bildik günlere bıraktı. Oğlum gün geçtikçe büyüdü, büyüdükçe günler geçti..:) Koskoca 1 yılı geride bıraktık işte.. Herşeyin ilkini yaşadığı, yaşadığımız bir yıldı.Ilk gulusu,ilk donusu,ilk kez kendi odasinda yatisi,ilk disari cikisi,ilk banyosu,ilk asisi,ilk hastaligi,ilk kelimesi,ilk kez su icisi,ilk kez sut haricinde yemek yiyisi,ilk kez poposunun ustunde oturur pozisyona gelisi,ilk kez ayaga kalkisi ve bunu yapabilmek icin harcadigi inanilmaz guc,ilk disi,ilk bye bye yapisi,ilk opucugu,ilk tatili,ikinci ve ucuncu tatili,ilk kez denize girisi,ilk kez elimi tutup yuruyusu,ilk ucak yolculugu...hayati merakla kesfetmeye basladigi yil.. Canim oglumm her senesi bir oncekinden daha guzel,daha dolu,daha mutlu,daha saglikli gececek,bizlerle beraber olacagin nice yaslarin olsun insallaahh..Seni herseyden cook seviyorum birtanem..