Bir zamanlar hergün gördüğünüz, herşeyinizi paylaştığınız birini ne kadar zaman geçse de yeniden gördüğünüzde kaldığınız yerden devam ediyorsunuz ya. Bu çok güzel.
Saf, doğal bir dostluk oluyor okul zamanında kurduklarınız. İş hayatında olmuyor mu böyle dostluklar derseniz tabi ki oluyor ama azınlıkta bence.
Biz de Burcu'yla böyleydik işte. 5 senemiz birarada,mutlu mesut geçti. Sonra okul bitti. İş hayatı bambaşka yerlere savurdu bizi. Ben İstanbul'a geldim.(hoş beni pek savurmadı. güle oynaya, kendi isteğimle geldim ama neyse;)).. Burcu güya her haftasonu İstanbul'a gelecekti ama şu 6,5 senede toplasan 4 defa geldi anca. Zaman zaman yüzyüze,zaman zaman telefonla, zaman zaman da eposta ile güncelledik birbirimizi.
Gönül ister ki sürekli görüşelim ama olmuyor ne yazık ki.. Yine de Burcucum, seni görmek çok güzeldi. Zaman su gibi akıp geçti her zamanki gibi yanında. Efe de ilk başta ağlasa da seni çok sevdi bence. Umarım seni bir sonraki görüşü askere giderken ya da evlenirken olmaz;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder