...Bi dahaaa, bi dahaaa, tööövvbbeee

Efe doğduğundan beri haftasonları onu bırakıp da gece dışarı çıkmamıştık herhalde. Gündüzleri arada anneme bırakıp karı-koca takıldığımız oldu ama hepsi o.. Biz nereye, oğlum oraya şeklinde yaşadık 1,5 sene. Onunla gezmek çok keyifli geldi bize. Evet, her zaman rahat oturamadık, 2 çift laf edemediğimiz çok oldu ama olsun. Onunla beraberdik ya, yetiyordu..
Sonra birkaç hafta önce Zeyno'nun annesi bir mail attı ve hep beraber Levent Yüksel konserine gitmeye karar verdik. Biletler alındı ve konser günü beklenmeye başlandı..
Konser günü akşam 6 civarında buluştuk hep beraber İstiklal Caddesi'nde. Mideler aç olunca aldık soluğu İlker ile Cansu'nun tavsiyesiyle Çin Büfe isimli mekanda..Mekan ince,uzun, adından da anlaşılacağı üzere çin mutfağı üzerine.. Doyarmıyız diyen Altan bile memnun kaldı ve tıkabasa doydu. :)
Efe'ye ve Zeyno'ya iyi geceler fotoğrafları çektik arada.. Konser öncesi Beyoğlu'nun epeydir görmediğimiz yerlerinde yürüdük, Asmalımescit'te bir mekanda mola verdik yürüyüşe..Bizim eskiden uğrak yerimiz olan ikinci el kıyafet,aksesuar vs.. dükkanı By Retro'yu Cansu ve İlker ile de tanıştırdık..

veee konser.. 22.00da kapı açılıyordu, biz 22.30 gibi mekandaydık. Arkadaş o ne kalabalıktı valla anlamadık. Ya biz yaşlanmışız ya da cidden ekstra bir kalabalıktı valla başım döndü.. Sağdan soldan ittiren kaktıranlardan bunaldık yerimizi bulana kadar. Sonrasında kendimize geniş açılı, VİP olmasa da gayet iyi bir yer bulduk, araya sıkıştık biz de.. Veee sağolsun Levent Abi de gayet vakitlice 23.00da çıktı şarkılarını söylemeye.. 1 kere mola vererek saat 01.30a kadar söyledi en güzel şarkılarını. Herkes hep bir ağızdan eşlik etti şarkılara. Gerçekten, Cansu'nun dediği gibi "Hiçbirimiz Levent Yüksel fan ı olmamamıza rağmen, tüm şarkıları biliyırduk resmen".. Bu yüzden çok keyifliydi.. İlk gençlik yıllarımızı yadettik hep birlikte.. İkinci yarı yanlarına sığıştığımız grup, süper korunaklı ve konforlu yerlerini bırakıp konserden çıkınca da caanım yer bize kaldı. Konserin kalan kısmını gayet konforlu şartlarda, itiş kakış olmadan izledik..
Arada yapmak lazım böyle hareketler dedik.

Efe'ye gelince.. Efe o gece anneannesinde kaldı. Gece 1,5 ta uyanmış ve annemi görünce başlamış "Duyguu?Altaaan?" demeye ve 3e kadar uyumamış.. Ertesi sabah da 11.30 gibi aldık kuzuyu ve getirdik evine. Kapıyı açtığında annem, çok özlediği her halinden belliydi bir gecede, hemen atladı kollarını açarak kucağıma.. :)(normalde sabahları ağlasa da ben giderken, akşam geldiğimde pek oralı olmadığından şaşırdım açıkçası..)