Efe'nin yaşı

Lilypie Fourth Birthday tickers

7 Şubat 2013 Perşembe

İki Efe bir olunca...

Eski işyerinden arkadaşımız Engin ve blog dünyasından arkadaşım olan eşi Seda geçtiğimiz hafta kahvaltıya davet ettiler bizi yeni evlerine.. Seda ve Engin Bayramoğlu'ndan müstakil bir ev alıp oraya taşındılar bir süre önce. Ben şehirden bu kadar uzağa gelmeye cesaret edebilir miyim diye kendi kendime sorduğumda cevabım "henüz değil" oluyor.. Her ne kadar bahçeli bir evde yaşamak çok cazip görünse, Efe için de çok keyifli olacağını düşünsem de, şehirden uzakta olma fikri zor geliyor şimdilik.. Ama hiç istemiyor da değilim ne yalan söyleyeyim.. Bir gün neden olmasın?:)

Seda ve Engin'in Efe'den 1,5 ay küçük oğulları var. Onun da ismi Efe.. Efeler buluştu yani anlayacağınız.. Biz kahvaltı ederken bizim Efe önce ortalığı kolaçan etti, ev sahibi Efe'nin oyuncaklarına musallat oldu. Bir de cep telefonlarına tabi.. :)
İki bebe birbirleriyle pek alakadar olmadan geçirdiler günü. Sadece birinin elinde bir oyuncak gördüğünde diğeri hemen gelip o oyuncağı almaya kalkıştı o kadar.. Bu sırada tabi biraz ağlama faslı da oldu. Oyuncağı alınan taraf biraz gözyaşı döktü her zaman olduğu gibi..
Merdiven delisi oğlum ilginçtir evin merdivenlerini son 1,5 saatte falan farketti.. :) Neyse ki çok çıkmadan basamakta oturmayı tercih etti. Onu gören ev sahibi Efe de basamakta oturdu oğlumla beraber..

Bebeler öğlen uykusuna yattıkları zaman biz de kafa dinledik tabi, bol bol sohbet ettik.. Sessizliğin tadını çıkarttık.. Uyandıklarında maraton tekrar başladı tabi.. :)

En kısa sürede yeniden bu güzel günü tekrarlamak dileğiyle..

Bu arada ev sahibimiz biz evden ayrılırken gidiyoruz diye arkamızdan ağladı.. :(
Şunların sevimliliğine bakar mısınızzzz???





2 yorum:

Dışavurum dedi ki...

Duygucum ne kadar tatlı, uslu, akıllı, iyihuylu bir oğlun var. Maşallah. Sevgiyle bakıyor. Efe ile de kanka olacaklar bence seneye, birbirlerini kıymetni anlamaya başladıklarında. Daha sık görüşelim.
Şehir uzapına taşınmak çok radikal bir karar ve ilk günler 'ben ne yaptım'diye sorgulamıyor değilsin :)
Sessizlik, trafiksizlik, sıra beklememek, temiz hava ve bahçeli ev konforu ise yavaş yavaş insanı kendine bağlıyor sanırım, umarım sizi de kendimize komşu ederiz önümüzdeki zamanlar :)

Duygu Yaman dedi ki...

sağol Sedacım..Senin Efe'nin de sıcakkanlılığına bayılıyorum.. Çok sevecen bir çocuk bence..
İnşallah iyi arkadaş olurlar gerçekten.. Güzel olur.. Ve evet kesinlikle daha sık görüşmeyi ben de isterim.
Kimbilir belki bir gün biz de oralara geliriz.. :)