Gecenin sonunda hazımsızlık problemleri yaşadık gerçi fazla yemekten ama o kadar da olsun di mi ;) Ertesi sabah 2 aile de farklı yerlerde kahvaltıya gittik ama hiçbirimiz aç değildik açıkçası.. :) Anlayın ne kadar yediğimizi..
Efe ile Zeynep gittikçe daha bir kendilerini oyalıyorlar, bize musallat olmuyor, kendileri takılıyorlar oyuncaklarla. Birbirleriyle pek alakadar olmuyorlar pek ama her görüşmede biraz daha artıyor ilgileri.. Zeynep, kızların gözü karalığını bir kez daha gösterdi ve oğlumun 1 haftada anca içine girebildiği çadırın içine eve girer girmez atladı.. Çadırın içindeki Efe'nin pikesini almaya çalışmadığı sürece oğlum açısından problem yoktu.. :) Oğlum pikesini/battaniyesini kimseyle paylaşmıyor da:)
Biz peynir fondünün ortasındayken Zeynep'in uykusu gelmiş gibiydi ama epey uzun sürdü uyuması. Bir Cansu, bir İlker denediler ve sonunda zafer onların oldu.
Bizim Efe ise Zeyno'dan bir süre sonra yatmak istedi.
O da uyuyunca hemen gelsin meyveler, erisin çikolatalar ve yensin bandıra bandıra hepsi, alsın yerlerini midelerde dedik ve afiyetle yedik hepsini.. :)
(Bu arada gece boyu yine Altan'ın 1 ile yetinmeyip 3 tane aldığı trabzon ekmekleri espri konumuz oldu. Kocacım her fondü gecesinde 7 mahalledeki fırınları dolaşıp bulduğu tüm farklı çeşit trabzon, köy ekmeği ve türevlerini alıyor, sağolsun.. )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder