Yangın çıktığında ben oturma odasında Efe'nin altını değiştiriyordum. Bir anda kucağında Zeyno ile Cansu geldi korkmuş bir şekilde.. Şimdi düşününce gülüyorum ama o an cidden panik olmuştuk hepimiz..
Efe ile Zeyno yavaş yavaş birbirlerini keşfettiler, artık birbirlerinin farkına vardılar gibime geliyor. Kucaklarımızdalarken birbirlerine el atıp, dokunmaya çalışıp durdular. Hatta bir ara Efe Zeyno'nun üstünü başını çekiştiriyordu..
İkisi de tepki vermeye başladıkça beraber geçirilen zamanlar daha keyifli olmaya başladı. E biraz çocukları şebek de yapıyoruz tabi ama olsun. Onların sayesinde bolca gülüyoruz:) Sanat direktörü İlker ve foto şipşak kocacım oldukça biz daha ne kompozisyonlar oluştururuz tontonlarla kimbilir;)Bakar mısınız Zeyno Efe'nin tepesine nasıl oturdu?!İkisi de hallerinden gayet memnun gibi;)
Zeyno Efe'nin kafasında saç bulabilse yolacak ama oğlum kel olma yolunda hızla ilerliyor şimdilik..:) Üzgünüm Zeynom..Efe de "oohh kızı sırtıma aldım babasına rağmen" diyor. Keyfine diyecek yok gibi. "Yuppiii" der gibi gülüyor.:) Bu fotoğraflar çekilirken İlker de sinirden kuduruyor;)Kader İlkercim kader.. Elbet Efe'nin Zeyno'ya "En ince bel senin belin" diyeceği günler de gelecek hiiiç merak etme;)
Cansucum, 2012de de hiç ayrılmayalım. En kötü günümüz bugünkü gibi olsun inşallah. Nice yıllara...

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder